Europa…, Europa…, hier is Paramaribo
Het heeft even geduurd maar nu dan toch een berichtje uit Paramaribo.
Guesthouse Un Pied à Terre
Het is heel lekker hier! Heel warm ook en hoewel het de grote droge tijd is, komt er af en toe een bui voorbij. Heerlijk verfrissend en goed tegen het stof. De ontvangst in Un Pied à Terre was heel hartelijk. Het guesthouse, een monument in het oude centrum van Paramaribo, is erg cozy en het terras aan de voorkant is echt een heerlijke plek om te zitten, lezen, werken, eten, vogelen en kletsen (je kan het googlen; op Zoover.nl staan de mooiste foto’s). ‘Hotel Walaba’ schuin aan de overkant, een monument waar Yayo al jarenlang aan het timmeren is, wordt prachtig! Nog een buitenkeuken en een zwembad en dan is het helemaal af. We komen een tijdje meedraaien in hun guesthouse en misschien, waarschijnlijk, willen wij volgend jaar Hotel Walaba voor de duur van hun vakantie (zegge een jaar of zo) beheren. Ik krijg meteen een stoomcursus Beter Frans van Fabienne: tijdens vakanties in Frans Guyana stroomt het hier nl. vol met Franstaligen die nauwelijks een andere taal beheersen. Andersom leer ik Fabienne Beter Nederlands en dat alles levert geregeld hilarische gesprekken op!
Klimaatverandering
De eerste 5 dagen is het wennen aan de warmte en de muggen. Gezwollen voeten en dikke benen. Niet van de hitte maar een allergische reactie op de muggenbeten! Daar kwam ik helaas niet meteen achter; de eerste dagen sleepte ik met koud water en sliep met mijn voeten op een kussen. Daarbij had ik dag twee mijn dikke teen blauw en beurs gestoten aan een betonrandje met als gevolgd dat mijn rechtervoet nog dikker werd. (Jammer van de jurkjes die ik mee heb, een hakje staat er veel leuker onder dan Teva’s met voetbed). 100% geacclimatiseerd zijn we nog niet, maar met dagelijks een drinkbouillonnetje en een ors-je en af en toe een antiallergietabletje gaat de goede kant op.
Integreren
Ons verblijf is nog jong en we doen, zoals altijd, rustig aan. Fer helpt Yayo ‘s ochtends klussen in het hotel, ik doe wat in het guesthouse. Er is een kamermeisje (Sarie, 56 jaar) die ook het ontbijt verzorgt, en voor mij is het vnl. receptiewerk en gastvrouw spelen. Het is deze maanden erg rustig, dus ik heb alle tijd om in te werken, de toeristeninformatie op mijn harde schijf te planten en de Franse taal te oefenen.
Ons guesthousedier
En dan is er Atèn, de papegaai die hier 2 maanden logeert. Hij is werkelijk schattig, maar wanneer hij aandacht wil, krijst hij zo hard dat het pijn doet aan je oren. Hij lust alleen havermoutpap en koekjes, voor fruit en pitten haalt ie zijn neus op. ’s Ochtends halen we hem uit zijn kooi en hoewel ie totaal afhankelijk is van ons, heeft ie erg veel pretenties! De gasten zijn gek op hem, maar hij laat zich niet betuttelen en bijt fel van zich af.
En verder ….
Boodschappen doen en in de late namiddag lekker een djogo pakken (literfles Parbobier) aan de Waterkant, een snufje Cultuur (160 jaar Chinese immigratie meevieren…) een hapje eten of thuis koken, maken de dag af.
Groetjes,
Tineke (mede namens Fer)
Mooi. We zullen de blog in de gaten houden met jullie belevenissen.
Groetjes Frauke.
Lieve Tien en Fer,
Wat leuk, een weblog, zo kunnen we in de gaten houden wat jullie uitspoken daar
Het klinkt allemaal erg relaxed……en ik hoop natuurlijk voor jullie dat dit bezoek resulteert in een langer verblijf. Dan komen we zeker langs. Geniet van al het nieuws en niet te hard werken! Veel liefs ook van Henk
hai Tien en Fer,
Erg leuk om wat van jullie te horen!
Het klinkt goed (behalve de allerhie dan) – lijkt me heel apart zo’n historische omgeving. En fijn voor je dat het relatief rustig is.
Je moet maar bij mijn buurvrouw Hilde mee gaan doen bij de conversatiegroepjes Frans, die ze geeft.
Hele fijne tijd!
Hartelijke groetjes, Ieneke
Groeten uit Aalsmeer !
het muggen verhaal doet mij twijfelen of ik ooit langs zal komen. Normaal ben ik degene die opgevreten wordt. 10 ik leef met je mee. Rotbeesten.
Voor het mooie weer hadden jullie ook in Nederland kunnen blijven. Gisteren 21 graden en vandaag ook droog en zonnig. Slecht voor mijn handel, maar wel goed om de herfst depressie te vermijden.
Amusez-vous à Paramaribo. Sauver de la mort des moustiques.
(oeps, is dit wel goed Frans?)
Rein
Hoi Rein,
De muggen maken geen onderscheid. Dus je zult niet meer aan de beurt zijn dan wij …;-). Alles went, en er zijn tegenmiddeltjes, dus die muggen gaan niet het excuus zijn om niet langs te komen.
Groet,
Fer
Hoi Fer en Tineke,
vanuit Frankrijk,waar het wel zomer lijkt is het leuk om jullie Surinama avontuur te volgen. Ik kan me zo voorstellen dat het wel even wennen is aan de andere cultuur en het klimaat. Geniet ervan. Groet Hein&Marike
Hey hallo!
Fijn om wat te horen!
Hier gaat het ook wel lekker. We beginnen langzaam aan aan Max te wennen. Hij speelt veel buiten met het balletje, vooral nu we de pomp die jullie laatst hadden meegenomen steeds aanzetten zodat het vijvertje een beetje stroomt. We hebben er haast geen omkijken meer naar!
Johannes heeft vorige week zijn diploma gekregen en ik ben achter de mijne aan. Waarschijnlijk hoor ik komende week wanneer ik hem kan ophalen. Ondertussen zijn we beide bezig met werk/werk zoeken en cv maken…
Hebben jullie Nikki al gezien?
En nog nieuwe vogels kunnen afstrepen?
Heel veel succes en plezier met verder aanpassen en beterschap voor de allergische reactie.
Liefs,
Hedda
ps. Ik bel oma even om haar te vertellen over de blog.
Hey Swa!
Lekker hoor de Teva’s met gezwollen enkeltjes 😉
Ik zeg chillen maar en onder de klamboe met die poezelige pootjes van jullie!
Leuk om de blog te lezen….
Dikke zoen voor beiden!
X Kitty
Dag Tien en Fer,
Heerlijk jullie uitstap naar een ander leven. En zeker als het zo relaxed kan. Het leest, behalve de muggen en het gekrijs van de papegaai, heerlijk. Een nieuwe manier van thuiskomen. En wat een vooruitzicht. Mmm. .. Een jaartje hotel beheren. Geniet ervan.
Groetjes uit Waddinxveen waar ook wij een ander leventje (dichtbij weliswaar) zijn begonnen. Het is heerlijk om buiten binnen te halen en vanuit binnen meer buiten te zijn. De plek en het huis doen ons goed.
Groet Ineke (mede namens Bernard)
Mijn mond valt weer eens open, wat een globetrotters zijn jullie. Hoe is dit allemaal tot stand gekomen?? Vind ’t geweldig dat jullie dit zo allemaal doen. Haal eruit wat erin zit.
Suriname, lijkt me een prachtig land, ben er nog nooit geweest. Heb net even gekeken op google en op facebook, ziet er ontzettend leuk uit, echt wat voor jullie.
Zag alleen op FB een grote spin, is ff wat minder. Want die zijn er vlg mij wel genoeg.
Ik begrijp dat jullie daar een tijdje blijven, even terug zijn en dan een jaartje??
Heel veel succes daar, grijs en dikke kus. Wie weet kom ik eens langs.
Nog bedankt voor de felicitaties!!!!
(dit was mijn mailtje wat niet was aangekomen)