Fer en Robert, de man van Tanja, zijn vogelgek, dus Tanja vertelt ons over Greentime, een ecolodge 25 km ten noorden van Vientiane. We scooteren, ik achterop, en de rit wordt prachtig als we off road gaan en het eerste dorp gepasseerd zijn. Dan hebben we nog 2,5 km te gaan en die zijn ruig! We rijden eventjes mis maar zitten gauw weer goed. Het is niet heel duidelijk aangegeven.
Gérant Karl verwelkomt ons als we midden in het bos bij het lounge-restaurant op palen aankomen. Penny en Andreas liggen stoned op één van de lounge bedden. Ons paalhutje is heel basic, met alleen een bed met klamboe en op de veranda 2 hangmatten. Ook wat kaarsen want er is geen elektriciteit. Douche en toilet liggen aan de andere kant van de droge rivierbedding in een soort fort. De 8 hutjes staan ver van elkaar en we wanen ons alleen met duizenden krekels. Heel leuk bedacht allemaal.
Er is ook nog een wat luxere hut, met lege flessen erin verwerkt. Dat is helemaal mooi gedaan. Al recyclend je woonruimte bouwen.
We wandelen op het terrein en daarbuiten. Behalve jungle kraaien die ruzie maken met een slechtvalk, is er geen vogel of klein wild te bekennen; stropers hebben hun werk grondig gedaan.
Hooiwagens zijn er wel, bij duizenden. Ze zitten allemaal bij elkaar onder de rotsen en raken in paniek als we in de buurt komen. Ze stuiven uit elkaar en je hoort ze lopen!!! Héél bijzonder! Na zonsondergang gaan ze met z’n allen op pad; dan zie je ze niet maar je voelt ze wel, over je hele lijf.
Het eten is lekker en met zorg bereid door Alicia, de Italiaanse liefde van Karl; eigenaar Mike uit Israël is “on honeymoon”. We eten samen, Penny, Andreas, Karl, Alicia, Fer en ik. De jointjes slaan we af, we houden het bij Laobeer en gaan vroeg slapen.
Tussen het gekrekel door horen we geritsel in de droge bladeren. Het leven gaat gewoon nog even door. En niet alleen daarbuiten… We liggen allebei in ons eigen zijden slaapzakje en er steekt iets op schouderhoogte. Er prikt meer op schouderhoogte. ’s Ochtends heb ik enkele rode puntjes maar Fer zit helemaal onder. Zijn het bed bugs die zich aan ons te goed hebben gedaan of moeten we de mieren de schuld geven?
Hoedanook, Tanja heeft gelijk: Greentime is echt een relaxed stukje groen dichtbij Vientiane.