Het eerste wat we zien vanuit de songthaeaw als we Chiang Rai binnenrijden is de gouden klokkentoren. Prachtige kitch met een functie. Halverwege worden we de bus uitgezet en vervolgen we de zoektocht naar een guesthouse. Langs barretjes en kroegjes en massagesalons lopen we naar betaalbare favorieten. Allemaal vol… Dan maar het low cost guesthouse waarvan ik de naam niet kan en niet wil onthouden. Voor een slordige 6 € huren we een kamer met fan en Thai tv. Bij nadere inspectie blijken toilet en douche smerig en het bed keihard. Een beetje zuur met de wetenschap dat je voor 10 euro een schone en comfortabele kamer kan hebben. Zo lang mogelijk de stad in dus! En dat is in Chiang Rai geen straf. De Boedhatempel die naast ons hotel ligt is lekker rustig, dat valt echt op. Geen pelgrims, geen kraampjes met cadeaus, niets van dat alles. In de tempel mooie zitplaatsen met rugleuning voor de monniken die het hoogst in de hiërarchie staan. Jawel, ook hier onderscheid. De enige monnik in de tempel zit op zijn knieën en is aan het telefoneren met een Samsung note; het zullen wel geen bedelmonniken zijn.

Tiet veur een lekkere frisse Chang, ons favoriete biermerk. Er hangt een aangename sfeer in Chiang Rai. Ook hier een night market. En wat voor een! In het centrum van de markt eten we, stómmmmm, een spaghetti bolognaise en een hamburger met friet terwijl we kijken naar het optreden van lieflijke danseresjes en goede zangers.

Verderop lopen we tegen een food court aan: allemaal kleine stalletjes aan weerszijden van een groot plein vol tafeltjes, en we hebben spijt dat we dit niet eerder zijn tegengekomen. Met een volle maag lopen we langs de kraampjes die hun best hebben gedaan met het uitstallen van hun waar. Je kan hier zelfs bamboewormen en sprinkhanen eten, deep fried, dat wel. Ook hier weer een groot podium. We beginnen ons af te vragen wat we hebben gemist in Chiang Mai… de night market hier is zo anders.