Alle berichten van Fer

Brace for Impact!

We zitten in de hopelijk laatste dagen van onze quarantaine, Tien en ik, in onze camper op Tenerife. Allebei met COVID. Tien met milde klachten, ik na ruim 8 dagen koorts, zo’n beetje uit de deliriumgedachten. Nu zijn we beiden min of meer klachtenvrij.

Vanmorgen heb ik voor het eerst sinds het begin van Corona heel toevallig de presentatie van Jaap van Dissel gevolgd, aan de 2e kamer commissie, over de laatste ontwikkelingen. Knap hoe die man na twee jaar nog steeds heel ordentelijk de feiten (en hun interpretatie) neerzet voor het publiek. Uitstekende presentatie, helder verhaal, enkele goede vragen van commissieleden, wat meer obligate en soms zelfs -kalm weerlegde – ‘wens-interpretatie’ vragen, maar goed: het beeld is duidelijk. De volgende COVID-variant is in het land…. En die 2e kamerleden hebben ook geen idee wat te doen……

Het COVID virus is er, het zal zich blijven verspreiden als ze de kans krijgt, en het zal muteren. Zolang er mensen zijn die het verspreiden…

Alle overheidsmaatregelen zijn er op gericht de gezondheidszorg enigszins toegankelijk te houden, met als bijkomende plus de beperking van het aantal Covid-doden. Andersgezegd: zoveel als mogelijk op de virusrem trappen….

Wat natuurlijk heel teleurstellend is dat het ‘gevaccineerd zijn’ weliswaar een rem op die verspreiding zet, en het ziekteverloop een stuk gunstiger maakt, maar dat die verspreiding wel gewoon doorgaat. En zolang we niet de hele wereld aan een vaccin hebben geholpen, zullen de mutaties ook nog wel blijven komen.

Dus een heel logisch advies van onze Jaap: boosteren, boosteren, boosteren, vaccineren hier, vaccineren overal, en de basismaatregelen zoals afstand houden, handen wassen en mondkapjes op.

En daarom dus ook de scholen toch maar een week eerder dicht, om te voorkomen dat de kinderen een week langer de kans hebben om het virus op te pakken en te verspreiden bij opa en oma. Pijnlijk voor de kinderen en onhandig voor al die werkende ouders. Gelukkig springen opa en oma wel bij om op te passen. Knap toch, zoals wij steeds zelf de voet weer van de rem halen…

OK, maar als jij het dan zo goed weet, waar heb jij het dan opgelopen? Tja, misschien wel in een slecht geventileerd, afgeladen vol, ‘in een rots’ restaurant op Gran Canaria, waar we geheel conform de regels met mondkapje buiten hebben staan wachten totdat er plek was, op ruime afstand etend van onze buurgasten. Of op een overbevolkte toeristenmarkt waar we de mensenmassa, bemondmaskerd en wel, zoveel mogelijk hebben geprobeerd te mijden…..

De vraag is niet of je het krijgt. De vraag is wanneer en in welke mate. Wij zijn er relatief redelijk doorheen gerold, – tot nu toe –  zeggen we dan maar, zonder beslag te hebben moeten leggen op de zorg, ongetwijfeld geholpen door onze vaccinaties.

Ik wens iedereen heel veel gezondheid en sterkte, en daarbij vooral ook de mensen in de zorg. We klappen allang niet meer voor jullie, maar vanaf deze kleine plek, een goedbedoeld applaus!!

Brace for impact!