Maandelijks archief: oktober 2013

Groeten uit Paramaribo

Europa…, Europa…, hier is Paramaribo
Het heeft even geduurd maar nu dan toch een berichtje uit Paramaribo.
Guesthouse Un Pied à Terre
Het is heel lekker hier! Heel warm ook en hoewel het de grote droge tijd is, komt er af en toe een bui voorbij. Heerlijk verfrissend en goed tegen het stof. De ontvangst in Un Pied à Terre was heel hartelijk. Het guesthouse, een monument in het oude centrum van Paramaribo, is erg cozy en het terras aan de voorkant is echt een heerlijke plek om  te zitten, lezen, werken, eten, vogelen en kletsen (je kan het googlen; op Zoover.nl staan de mooiste foto’s). ‘Hotel Walaba’ schuin aan de overkant, een monument waar Yayo al jarenlang aan het timmeren is, wordt prachtig! Nog een buitenkeuken en een zwembad en dan is het helemaal af. We komen een tijdje meedraaien in hun guesthouse en misschien, waarschijnlijk, willen wij volgend jaar Hotel Walaba voor de duur van hun vakantie (zegge een jaar of zo) beheren. Ik krijg meteen een stoomcursus Beter Frans van Fabienne: tijdens vakanties in Frans Guyana stroomt het hier nl. vol met Franstaligen die nauwelijks een andere taal beheersen. Andersom leer ik Fabienne Beter Nederlands en dat alles levert geregeld hilarische gesprekken op!
Klimaatverandering
De eerste 5 dagen is het wennen aan de warmte en de muggen. Gezwollen voeten en dikke benen. Niet van de hitte maar een allergische reactie op de muggenbeten! Daar kwam ik helaas niet meteen achter; de eerste dagen sleepte ik met koud water en sliep met mijn voeten op een kussen. Daarbij had ik dag twee mijn dikke teen blauw en beurs gestoten aan een betonrandje met als gevolgd dat mijn rechtervoet nog dikker werd. (Jammer van de jurkjes die ik mee heb, een hakje staat er veel leuker onder dan Teva’s met voetbed). 100% geacclimatiseerd zijn we nog niet, maar met dagelijks een drinkbouillonnetje en een ors-je en af en toe een antiallergietabletje gaat de goede kant op.
Integreren
Ons verblijf is nog jong en we doen, zoals altijd, rustig aan. Fer helpt Yayo ‘s ochtends klussen in het hotel, ik doe wat in het guesthouse. Er is een kamermeisje (Sarie, 56 jaar) die ook het ontbijt verzorgt, en voor mij is het vnl. receptiewerk en gastvrouw spelen. Het is deze maanden erg rustig, dus ik heb alle tijd om in te werken, de toeristeninformatie op mijn harde schijf te planten en de Franse taal te oefenen.
Ons guesthousedier
Atèn
En dan is er Atèn, de papegaai die hier 2 maanden logeert. Hij is werkelijk schattig, maar wanneer hij aandacht wil, krijst hij zo hard dat het pijn doet aan je oren. Hij lust alleen havermoutpap en koekjes, voor fruit en pitten haalt ie zijn neus op. ’s Ochtends halen we hem uit zijn kooi en hoewel ie totaal afhankelijk is van ons, heeft ie erg veel pretenties! De gasten zijn gek op hem, maar hij laat zich niet betuttelen en bijt fel van zich af.
En verder ….
Boodschappen doen en in de late namiddag lekker een djogo pakken (literfles Parbobier) aan de Waterkant, een snufje Cultuur (160 jaar Chinese immigratie meevieren…) een hapje eten of thuis koken, maken de dag af.
Groetjes,
Tineke (mede namens Fer)